آسیبهای خواص
اگر خواص، در هنگام خودش، کاري را که لازم است، تشخيص دادند و عمل کردند، تاريخ نجات پيدا مي کند و حسين بن علي ها به کربلاها کشانده نمي شوند. اگر خواص، بد فهميدند، دير فهميدند، يا فهميدند و با هم اختلاف کردند -مثل آقايان افغانها- اگر در رأس کار، افراد حسابي بودند، اما طبقه خواص منتشر در جامعه، جواب ندادند. يکي گفت ما امروز کار داريم. يکي گفت جنگ تمام شد، بگذاريد سراغ کارمان برويم، برويم کاسبي کنيم، چند سال همه آلاف و الوف جمع کردند، ما در جبهه ها گشتيم، از اين جبهه به آن جبهه، گاهي غرب، گاهي جنوب، بس است ديگر، اگر اين گونه عمل کردند، معلوم است که در تاريخ، کربلاها تکرار خواهد شد!
خداي متعال وعده داده است که اگر کسي خدا را نصرت کند، خدا او را نصرت خواهد کرد. اگر کسي براي خدا حرکت و تلاش بکند، پيروزي نصيب خواهد شد، نه اين که به هر يک نفري پيروزي مي دهند، بلکه وقتي مجموعه اي حرکت مي کند، البته شهادت ها هست، سختي ها هست، رنجها هست، اما پيروزي هم هست. "ولينصرن الله من ينصره" نمي فرمايد که نصرت مي دهيم، خون هم از دماغ کسي نمي آيد. نخير، "فيقتلون و يقتلون" مي کشند و کشته مي شوند، اما پيروزي به دست مي آورند. اين سنت الهي است. وقتي که از خون ترسيديم، از آبرو ترسيديم، از پول ترسيديم، به خاطر خانواده ترسيديم، به خاطر دوستان ترسيديم، به خاطر راحتي و عيش خودمان ترسيديم، به خاطر پيدا کردن کاسبي، براي پيدا کردن يک خانه داراي يک اتاق بيشتر از خانه قبلي، وقتي به خاطر اين چيزها حرکت نکرديم، بله، معلوم است، 10 نفر مثل امام حسين هم که بيايند و سر راه قرار بگيرند، همه شهيد خواهند شد. همه از بين خواهند رفت، کما اين که اميرالمومنين (عليه السلام) شهيد شد، کما اين که امام حسين(عليه السلام) شهيد شد. خواص، خواص، طبقه خواص! عزيزان من، ببينيد شما کجاييد.
(بیانات مقام معظم رهبری)