دشمن در جنگ نرم به دنبال چیست؟
امام خمینی(ره) از خودبیگانگی فرهنگی را به عنوان غم انگیزترین مسأله مورد تأکید قرار می دهند، آنجا که می فرمایند:
«
از جمله نقشه ها كه مع الا سف تأثیر بزرگى در كشورها و كشور عزیزمان گذاشت
و آثار آن باز تا حد زیادى به جا مانده بیگانه نمودن كشورهاى استعمارزده
از خویش و غرب زده و شرق زده نمودن آنان است به طورى كه خود را و فرهنگ و
قدرت خود را به هیچ گرفتند و غرب و شرق، دو قطب قدرتمند را نژاد برتر و
فرهنگ آنان را والاتر و آن دو قدرت را قبله گاه عالم دانستند و وابستگى به
یكى از دو قطب را از فرائض غیر قابل اجتناب معرفى نمودند. و قصه این امر
غم انگیز طولانى و ضربه هایى كه از آن خورده و اكنون نیز مى خوریم كشنده و
كوبنده است».
در
وصیت نامه سیاسی الهی حضرت روح الله(ره)، عرصه ها و بازیگران فعال نظام
سلطه خصوصاً شیطان بزرگ در جنگ نرم علیه انقلاب اسلامی، بر شماری شده است
که توجه به آنها در هر زمانی، نقاط عملیاتی دشمن را در جنگ نرم برای ما
آشکار می سازد.
عرصه ها و بازیگران دشمن در جنگ نرم کدامند؟
1- مراكز تعلیم و تربیت و سرمایه گذارى دشمنان در این محیطها
«
نقشه آن است كه جوانان را از فرهنگ و ادب و ارزشهاى خودى منحرف كنند و به
سوى شرق یا غرب بكشانند و دولتمردان را از بین اینان انتخاب و بر سرنوشت
كشورها حكومت دهند تا به دست آنها هرچه مى خواهند انجام دهند. اینان كشور
را به غارت زدگى و غرب زدگى بكشانند».
بنابراین مراکز آموزشی و تعلیم تربیت (مدارس و دانشگاهها) مهمترین محیط مورد توجه دشمن است.
بنابراین
نقطه اول مبارزه با جنگ نرم دشمن هم باید مراکز تعلیم و تربیت باشد. بر
همین اساس مقام معظم رهبری در دیدار با دانشجویان و اساتید فرمودند: «
اساتید دانشگاه فرماندهان و دانشجویان افسران میدان جنگ نرم هستند ».
2- نفوذ افراد منحرف در حوزه هاى علمیه
«
یكى از راههاى با اهمیت براى مقصد شوم آنان و خطرناك براى اسلام و حوزه
هاى اسلامى نفوذ دادن افراد منحرف و تبهكار در حوزه هاى علمیّه است كه خطر
بزرگ كوتاه مدت آن بدنام نمودن حوزه ها با اعمال ناشایسته و اخلاق و روش
انحرافى است و خطر بسیار عظیم آن در درازمدت به مقامات بالا رسیدن یك یا
چند نفر شیّاد كه با آگاهى بر علوم اسلامى و جازدن خود در بین توده ها و
قشرهاى مردم پاكدل و علاقه مند نمودن آنان به خویش و ضربه مهلك زدن به
حوزه هاى اسلامى و اسلام عزیز و كشور در موقع مناسب مى باشد ».
3- جدایی حوزه و دانشگاه:
«
توصیه اینجانب آن است كه نسل حاضر و آینده غفلت نكنند و دانشگاهیان و
جوانان برومند عزیز هرچه بیشتر با روحانیان و طلاب علوم اسلامى پیوند
دوستى و تفاهم را محكمتر و استوارتر سازند و از نقشه ها و توطئه هاى دشمن
غدّار غافل نباشند و به مجرد آنكه فرد یا افرادى را دیدند كه با گفتار و
رفتار خود در صدد است بذر نفاق بین آنان افكند او را ارشاد و نصیحت نمایند
و اگر تأثیر نكرد از او روگردان شوند و او را به انزوا كشانند ».
4- رادیو و تلویزیون، سینما و هنر
«
رادیو و تلویزیون و مطبوعات و سینماها و تئاترها از ابزارهاى مؤ ثّر تباهى
و تخدیر ملتها، خصوصا نسل جوان بوده است. در این صدسال اخیر به ویژه نیمه
دوم آن چه نقشه هاى بزرگى از این ابزار چه در تبلیغ ضد اسلام و ضد روحانیت
خدمتگزار و چه در تبلیغ استعمارگران غرب و شرق كشیده شد ... فیلمهاى
تلویزیون از فرآورده هاى غرب یا شرق بود كه طبقه جوان زن و مرد را از مسیر
عادى زندگى و كار و صنعت و تولید و دانش منحرف و به سوى بى خبرى از خویش و
شخصیت خود و یا بدبینى و بدگمانى به همه چیز خود و كشور خود حتى فرهنگ و
ادب و مآثر پرارزشى كه بسیارى از آن با دست خیانتكار سودجویان، به
كتابخانه ها و موزه هاى غرب و شرق منتقل گردیده است».
5- رسانه های مکتوب، روزنامه ها و مجلات
«
مجله ها با مقاله ها و عكسهاى افتضاح بار و اسف انگیز و روزنامه ها با
مسابقات در مقالات ضد فرهنگى خویش و ضد اسلامى با افتخار، مردم به ویژه
طبقه جوان مؤثّر را به سوى غرب یا شرق هدایت مى كردند».
6- ترویج ابتذال فرهنگی و مراکز فساد
«
اضافه كنید بر آن تبلیغ دامنه دار در ترویج مراكز فساد و عشرتكده ها و
مراكز قمار و لاتار و مغازه هاى فروش كالاهاى تجمّلاتى و اسباب آرایش و
بازیها و مشروبات الكلى به ویژه آنچه از غرب وارد مى شد».
کلام پایانی:
وجود نازنین حضرت روح الله(ره) خود یکی از مهمترین عناصر قدرت نظام حمهوری اسلامی ایران است، تا آنجا که مقام معظم رهبری می فرمایند:
« این انقلاب بی نام خمینی(ره) در هیچ جای جهان شناخته شده نیست».
بی
تردید در عصری که نظام سلطه جهان را به سمت تفکر لیبرالی سوق می داد و همه
جهان را آماده پذیرش تنها واقعیت مطلوب خود (پذیرش اقتدار و کدخدایی انسان
برتر آمریکایی) می نمود، ناگهان در قلب جهان، انقلابی رخ داد که با هیچ
کدام از معیارهای مادی نظام لیبرال که قائل به پایان تاریخ بود، هماهنگ
نبود.
