لجاجت اقليتي از نخبگان كه تقريباً تمام امكانات رسانه اي مدرن كشور را دراختيار داشتند، با اكثريت قريب به اتفاق مردم در مسئله تعيين نوع حكومت، پس از پيروزي انقلاب اسلامي نيز ادامه يافت. از اولين روزهايي كه مردم، تحقق آرزوي مقدس خویش را در انتظار می­كشيدند، تلاش برخي از نخبگان براي حذف اسلاميتِ جمهوري اسلامي آغاز شد. درست يك هفته پس از پيروزي انقلاب اسلامي يعني روز 30 بهمن 57 آميزه اي از گردنكشي هاي مسلحانه وپشتيباني رسانه اي از مجموعه هايي كه رژيمي غير از خواسته مردم را مطالبه مي كردند، امام خميني را اين گونه به خشم آورد:« من تحمل اين بي فرهنگي را نخواهم كرد. بايد تمام اقشار به هر اسمي كه هستند در تحت پرچم اسلام به فعاليت خود ادامه دهند و در غير اين صورت قيام عليه حكومت انقلابي اسلامي است كه جزاي آن در قانون اساسي اسلام معلوم است.» مخاطب امام دراين كلام گروه ها و نشريات وابسته و حامي جريان چپ بودند. اما مبناي اسلامي در حكومتداري دراولين روزها حتي از درون دولت موقت هم مورد خدشه قرار گرفته بود.

http://i.timeinc.net/time/personoftheyear/archive/photohistory/images/khomeini.jpg

طوري كه امام در ديدار وزير دادگستري دولت بازرگان (اسدالله مبشري)در واكنش به اظهارات وي درباره وضع موجود در محاكم انقلاب تصريح مي كنند: «بايد موازين شرعيه باشد .... موازين اروپايي از بين برود. ايران بايد ايران باشد نه اروپا.» جالب است كه مبشري را دراين ديدار سيد علي شايگان (يار ديرين مصدق و كسي كه پس از 21 سال از آمريكا بازگشته بود) همراهي مي كرد. شايگان دراين ديدار شايعه مطبوعات درباره قصدش براي نامزدي رياست جمهوري اسلامي را تكذيب كرده و امام پاسخ دادند:«مي­دانم كه از شما چنين كاري ساخته نيست.» شايگان بعد ازاين ديدار با سوءاستفاده از فضاي امني كه آزادي هاي روز پس از ديدار پيش گفته، امام در ملاقات با اعضاي كانون و كلاي دادگستري چنين گفتند:« شنيدم يكي از اينهايي كه تازه آمده است، براي اين كه دلش مي خواهد يك چيزي بشود، گفته است كه نمي شود اسلام را درست كرد! آقا تو از اسلام چه اطلاعي داري كه مي گويي نمي شود؟ چه مي داني اسلام چه هست و نمي شود؟» در غربت عقايد امام بين اين دسته از نخبگان همين بس كه بخشي از اعضاي همين كانون وكلا كه امام در اين مورد با آنان سخن مي گفت ازمخالفان اسلاميت نظام آينده بودند. رسانه ملي نيز كه آزاد شده به دست اسلامخواهي ملت بود، به تريبون ناكارآمدنمايي موازين اسلام درنظام سازي مبدل شده بود، طوري كه امام درهمين روز در ديدار با روحانيون غرب تهران گلايه مندانه مي فرمايند:«ما مي بينيم بعضي از اشخاص خيلي مبتذل از خارج آمدند و اينجا صحبت مي كنند و راديو صحبت آنها را پخش مي كند كه اسلام رانمي شود پياده كرد.»