باافلاکیان

ادعايي ملي گرايان

مدعیان ملی­گرایی در 30 سالی که از پيروزي انقلاب اسلامی می­گذرد همواره در ژستي طلبكارانه، اسلامگرايان را غاصب نتيجه مبارزات خود معرفي كرده اند! اين ادعايي است كه ملي گرايان از بدو پيروزي انقلاب آن را مطرح ساخته اند. فقط اندكي از سومين ماه پيروزي انقلاب گذشته بود كه امام خميني(ره) در سخنراني عمومي خود (سوم خرداد 58) چنين مي فرمايند: «مقصد ما اسلام است. مقصد ما نفت نيست تا اگر يك نفر نفت را ملي كرده اسلام را كنار بگذاريم و براي او سينه بزنيم.» درست است كه نفت به طور رسمي با تلاش پارلماني جبهه ملي، ملي شد. اما همانگونه كه قبلا اشاره شد، حتي شكل گيري جبهه ملي نيز با پشتوانه مردمي اسلامگرايان و به طور مشخص فداييان اسلام، صورت تحقق پذيرفت. راهپيمايي پيروان نواب صفوي به سوي دربار در حمايت از مصدق و دوستانش، تحصن بيست نفره اي در داخل كاخ شاه را به دنبال داشت. همين متحصنين بيانيه تاسيس جبهه ملي را از دورن كاخ شاه منتشر كردند، چيزي كه نشانه موافقت شاه با تشكيل اين جبهه بود. به گفته شهيد مهدي عراقي، نواب صفوي با اطلاع يافتن از اين امر تاكيد كرد؛ تشكيلات و حزب و جبهه اي كه با موافقت پسررضا خان به وجود آمده باشد براي ما ارزشي ندارد. ولي فداييان اسلام اين مخالفت را آشكار نكردند و همكاري آنان با اين حزب تازه تاسيس ادامه يافت.

با پايان يافتن تحصن اعضاي جبهه ملي بلافاصله تدوين اساسنامه و آيين نامه اين جبهه آغاز شد و اعضاي شش حزب و گروه (حزب ايران، سازمان نظارت بر آزادي به رهبري مظفر بقايي- كه بعدها به حزب زحمتكشان تغيير نام يافت- حزب ملت ايران به دبير كلي داريوش فروهر، جمعيت آزادي مردم ايران به رهبري محمد نخشب، مجمع مسلمانان مجاهد اصناف و بازاريان به سركردگي شمس قنات آبادي و حزب استقلال به رهبري عبدالقدير آزاد) زير چتر اين جبهه قرار گرفتند.