احمد پوري فعالي به دليل عشق به اباعبدالله (ع) در تمام عزاداريهاي امام حسين (ع) شركت فعال داشت و هميشه با تشكيل كلاس‌هاي سخنراني اساتيد و پخش فيلم در مساجد جوانان را از خطر تهاجم فرهنگي دور مي‌كرد. عشق او به رزمندگان جبهه باعث شد به عنوان يك نيروي فعال پايگاه مقاومت مسجد حضرت علي (ع) كار خود را آغاز نمايد و همچنين به ياري گروه تدوين تاريخچه «لشگر 31 عاشورا» برود. ابراهيم در سال 1374 همزمان با سالگرد ارتحال حضرت امام (ره) به همراه كاروان عاشقان روح الله (ره) از لشگر 31 عاشورا با پاي برهنه صدها كيلومتر راه را پياده به حرم رفت و پس از بازگشت با اصرار فراوان به گروه تفحص پيوست و راهي منطقه عملياتي «فكه» شد. سرانجام ابراهيم احمد پوري فعالي زمانيكه در منطقه عملياتي والفجر 1 در دماي 50 درجه در ساعت 12 ظهر مشغول جست و جوي پيكر پاك شهدا بود در تاريخ 7/4/1374 در فكه بر اثر انفجار نارنجك پوسيده‌اي به شهداي گلگون كفن جنگ تحميلي پيوست. پيكر معطر ابراهيم در حاليكه انگشتان دست و پاي راستش قطع شده بود, در گلزار شهداي وادي رحمت تبريز آرميد تا روحش در آسمانها به جست و جوي شهيدان اسلام برود.